Çocukluğu turkiye’nin değerlendirilmeyi bekleyen su kaynaklarının en bol yorelerinden biri olan rize’de gecen prof. dr. yazıcı, daha cok kucuk yaşlarda ozellikle akarsu enerjisinden faydalanma konularında uzmanlaşmış bir muhendis olmaya karar verdi ve bu idealini gercekleştirdi.
Prof. Dr. Hasan Fehmi Yazıcı köy imamı ve aynı zamanda öğretmen olan babasının 4’ü kız 4’ü erkek sekiz çocuğundan ikincisi olarak 10 Aralık 1925’de Rize’de dünyaya geldi. İlkokulu çok parlak bir öğrenci olarak Rize’de ve Bâlâ – Ankara ‘da tamamladı.
Prof. Dr. Yazıcı orta ve lise öğretimlerini devlet bursu ile yatılı olarak Galatasaray Lisesi’nde tamamladı ve 1946 yılında zamanının en saygın lisesinden okul birincisi olarak mezun oldu. Bakalorya sınavında Türkiye birincisi olduğu için kanun gereği istediği ülkedeki istediği üniversitede devlet bursu ile okuyabileceği halde babası vefat ettiğinden ders vererek para kazanıp ailesine yardım edebilmek için yurt dışına gitmeyi istemedi. Prof. Dr. Yazıcı’nın çocukluğu Türkiye’nin değerlendirilmeyi bekleyen su kaynakları en bol yörelerinden birinde geçti. Küçük yaşlarında Makine Mühendisi ve özellikle Akarsu Enerjisinden Faydalanma konularında uzmanlaşmış mühendis olmaya karar veren Yazıcı, idealini en yüksek mertebede gerçekleştirdi.
Prof. Dr. Hasan Fehmi Yazıcı; 1946 yılında girdiği İstanbul Teknik Üniversitesi Makine Fakültesi’ni 1951 yılında yine sınıfının birincisi olarak Makine Yüksek Mühendisi unvanı ile tamamladı ve başka hiçbir işi düşünmeden Ekim 1951’de ideali yönünde
ilerlemek için fakültesinin şimdiki adı Hidromekanik ve Hidrolik Makineler Anabilim Dalı olan zamanının Su Makineleri Kürsüsü’nde asistan oldu.
ASİSTANLIĞI DONEMİNDE DERS VERMEYE BAŞLADI
Prof. Dr. Yazıcı zamanının çok kısıtlı kadrosuna ek olarak hocası milletvekili olunca çok genç yaşına rağmen kendisine olan güven ile asistanlığının ilk yıllarından itibaren ders vermeye başladı. Daha ilkokul 4. sınıfta hocasının teşviki ile arkadaşlarına güzel yazı dersi veren Prof. Dr. Yazıcı kendi masraşarını karşılamak yanında kardeşlerinin eğitimlerini de desteklemek için lise yıllar lları nda özel fen ve matematik dersleri vermiş ve üniversite dönemi ve asistanlığında da bu çalışmalarını sürdürmüş olması kendisine yoğun öğretmenlik deneyimi kazandırdı. Prof. Dr. Yazıcı, zamanının uygulaması ile yeterlilik tezi hazırlayarak 1956 yılında Doçent olduktan sonra 1961’de Paris Üniversitesi’nde dönemin tanınmış hocalarından Prof. Fortier’nin gözetiminde başladığı çalışmaları ve daha sonraları yürütücülüğünü yaptığı birkaç doktora yüksek lisans çalışmasına da temel olan tezi ile 1964 yılında Dr.Y. Müh. unvanını kazandı. İlgili standartlarında düzeltme yapılması gerektiğini gösterdiğinden çok yankı yapan bu çalışması ile 1965 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi’nin en gençlerinden biri olarak Profesör oldu. Prof. Dr. Hasan Fehmi Yazıcı eğitim faaliyetlerini; İTÜ’nün Makine, Elektrik, Maden, Maçka Mühendislik – Mimarlık fakülteleri ve Sakarya Müh. Yüksek Okulu’da; lisans seviyesinde Su Makineleri – Hidrolik Makineler, Hidromekanik – Akışkanlar Mekaniği, Hidrolik Ölçmeler ve Hidrolik Mekanizmalar ve Makina (Pompa) Projesi ve yüksek lisans seviyesinde Benzeşim ve Model Tekniği ve Sınır Tabaka Teorisi dersleri ile ve emekliliğinden sonra da öğrencilerinden tamamen kopmadan sürdürdü.
TEK HİDROLİK MAKİNELER PROBLEMLERİ KİTABINI YAZDI
Prof.Dr. Yazıcı; bilinen tek Hidrolik Makineler Problemleri kitabı da dahil olmak üzere 2’si telif, 4’ü tercüme 6 kitabı ve Hidrolik Makineler ve Debi Ölçmeleri ağırlıklı birçok makale ve bildiri yanında yönettiği doktoralar, yüksek lisans tezleri ve diploma çalışmaları ile araştırmacı mühendisler ve birlikte çalıştığı öğretim üyeleri de yetiştirerek ve ülkemizde üretilen ilk pompaların birçoğuna ve bazı küçük-mini türbin projelerine imzası atarak bilim hayatımıza çok değerli katkılarda bulunmuştur.
Prof. Dr. Yazıcı; asistanlığı dönemine kadar bağımsız laboratuarı bulunmayan Kürsüsü’nün 1954 yılında tamamlanan Hidrome Hidromekanik Laboratuarı’nın inşaatında ve donatılmasında çok önemli görevler yüklendi ve katkılar sağladı. Özellikle çok dürüst, çalışkan ve saygın kişiliği ile üniversite dışında da ülkemizin birçok üst düzey yönetim mevkiine ısrarla aday gösterilen Prof. Dr. Yazıcı, bunlardan çoğunu öğretim çalışmaları nedeni ile kabul etmemiş olmakla birlikte; İTÜ’deki, 1971 ve 1982 yıllarında kısa süreli Makina Fakültesi Dekanlığı, Hidromekanik ve Hidrolik Makineler Anabilim Dalı Başkanlığı, Makine UYG-AR Merkezi Müdürlüğü ve senato üyeliği başlıca görevleri yanında; Türkiye Şeker Fabrikaları Genel Müdürlüğü (3 yıl) , TBTAK Bilim Kurulu üyeliği (11 yıl) , OECD Bilim ve Teknoloji Politikası Komitesi üyeliği (8 yıl), Koç Holding İdare Meclisi üyeliği’nin (8 yıl) de yer aldığı birçok görevde bulundu. Ayrıca İstanbul’un Yangından Korunması Projesi de dahil olmak üzere birçok projeye üst düzey yürütücü olarak katıldı. 1994 yılı başında –1927 doğumlu gözüktüğü nüfus kağıdına göre - yaş haddinden emekli olsa da 1998’e kadar fakültesinde ders vermeye devam etti.
Eski yazı ile de yazabilen, eski yazı metinleri okuyabilen Prof. Dr. Yazıcı, çok iyi Fransızca ve iyi derecede Almanca ve İngilizce ile Rusça da öğrendi. Hepsi meslek sahibi olan 3 çocuk yetiştiren Prof. Dr. Yazıcı, 1998‘de ders vermeyi bırakmasının ardından, çalışma odasına sık sık uğrayarak çalışma arkadaşları ve öğrencileri ile irtibatını kesmedi. Prof. Yazıcı 12 Şubat 2005 tarihinde 80 yaşında Hak’kın rahmetine kavuştu ancak özellikle yetiştirdiği nesiller tarafı ndan hala sevgi ve saygıyla anılıyor.
KUTU:
PROF. DR. YAZICI’NIN ÖZGEÇMİŞİ
Prof. Dr. Hasan Fehmi Yazıcı 10 Aralık 1925’de İkizdere–Rize’nin Güneyce köyünde dünyaya geldi. İlkokulu Rize ve Bâlâ –Ankara’da bitirdi; orta ve lise öğrenimini devlet bursu ile yatılı olarak okuduğu Galatasaray Lisesi’nde, 1946 yılında okul birincisi olarak tamamladı. Aynı yıl, ideali doğrultusunda girdiği İstanbul Teknik Üniversitesi Makina Fakültesi’ni 1951 yılında yine sınıfının birincisi olarak Makina Yüksek Mühendisi unvanı ile tamamladı ve şimdiki adı Hidromekanik ve Hidrolik Makinalar Anabilim Dalı olan zamanın Su Makineleri Kürsüsü’nde asistan oldu. 1956 yılında, yeterlilik tezini hazırlayarak doçent unvanını aldı.
1961 yılında, Paris Üniversitesi’nde, zamanın en tanınmışlarından Prof. Fortier’nin gözetiminde başladığı çalışmaları ile 1964 ’de Dr. Yük. Mühendis unvanını kazandı. 1965 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi’nin en gençlerinden biri olarak Profesör oldu.
